Tja, de stage is zowat verteerd. Zeer tegen mijn verwachting
in, ben ik er fysiek goed uitgekomen. Ik had gedacht meer op mijn tandvlees te
zitten, maar niet dus en ik voel me hongerig naar meer.
Wat een absolute zegen was en is de begeleiding door Jennyfer en
Floris die steevast – doordacht – elk vezeltje van uw lichaam weten af te
trainen; dit niet teveel en ook niet te weinig. Ik heb verschillende keren wel moeten
mezelf afremmen, of het kwam niet goed.
Een tweede absolute zegen was het compagnie; jong volkske
dat z'n weg zoekt en vindt… met veel onzekerheid, maar altijd met de glimlach
als ze bij elkaar zijn. D'er is dus een teamgeest die echt wel verschil maakt
en ik denk dat de balans tussen discipline, ontspanning en onderling respect
daar aan de basis ligt. De gesprekjes tussendoor tussen de atleten zijn vaak
betekenisvoller dan wat ze op het eerste zicht lijken… Maar genoeg serieus
gedoe;
Het was veertien jaar geleden dat ik nog eens een sportstage
deed; en toen was ik een knettergek en ronduit gevaarlijk explosief klimmer. Nu
slaag ik erin om op z'n minst te doen alsof dat ik volwassen en verantwoord
bezig ben ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten